نی انبان یا نی همبون که به انگلیسی به آن Bagpipe یا Bagpipes گویند، یک ساز بادی است که از نی یا مجموعه ای از نی ها و یک مخزن ثابت هوا به شکل کیسه تشکیل می شود. مردم دنیا از قرنها پیش از اطراف خلیج فارس گرفته تا بخشهایی از اروپا، شمال آفریقا، آسیای غربی، و بخشهای شمالی آسیای جنوبی، این ساز را مینواختند.
نی همبون از سه بخش انبان، دسته و دهنی تشکیل شده است. انبان ، مشک یا همان کیسه هوایی است که به نوازنده این امکان را می دهد تا هوای مورد نیاز برای نواختن را در آن ذخیره نموده و با فشار آن در زمان مورد نیاز، صدایی بدون انقطاع تولید کند. دسته از دو نی ، یک قاب یا قالب چوبی ، دو پیکک (نوعی قمیش) ، موم و پنبه تشکیل می شود. دهنی قطعه ای کوتاه از یک لوله است که یک سر آن در مشک قرار دارد و طوری طراحی شده که هوای خارج شده از دهان پس از گذر از آن وارد انبان شده و دیگر باز نمی گردد این بخش همانند یک شیر یک طرفه عمل می کند.
نقش این ساز در فرهنگ و تاریخ کشورها قابل ملاحظه است. به عنوان مثال در کلیسای شهر سانتا کروس اسپانیا مربوط به قرون وسطی نقش برجسته ای از آن وجود دارد.
عکس سمت راست نقش برجسته از نی همبون در کلیسای سانتا کروس اسپانیا که مربوط به قرون وسطی مباشد را نشان میدهد و عکس سمت چپ استفاده نظامی از ساز نی انبان در کشور ایرلند، به تاریخ 1581 را نشان می دهد.