نی

     نی از قدیمی ترین سازهای بادی می باشد. امروزه در موسیقی اصیل ایرانی و در بین انواع سازهای بادی ایرانی که از قدیم مورد استفاده قرار می گرفته اند، (مانند: مزمار، نرم نای، درازنای، سرنا و …) تنها ساز بادی نی است که توانسته به نوعی در کنار دیگر سازهای ایرانی (مانند: تار، سنتور، سه تار، کمانچه و …) قرار گیرد. نی فت بند توانسته در طول سالهای متمادی یک تنه نقش سازهای بادی را در ارکستر ایرانی ایفا می کند.

دلیل این موضوع را از سه دیدگاه میتوان بررسی کرد:

1. نوازندگان این ساز توانسته اند خصوصیات و ویژگیهای نی هفت بند را به نحو کامل و مطلوبی عرض کنند و قابلیت آن را نشان دهند. به عبارتی ارادی که به نوازندگی نی روی آوردند با تلاش زیاد توانستند تکنیکها و حالاتی که معمولا در موسیقی ایرانی اجرا می شود را به نی منتقل کردند.
2. خود ساز نی است که در عین سادگی، ولی به دلیل فرم صدادهی و نیز کاملتر بودن آن نسبت به دیگر سازهای بادی ایران، توانسته تمام آهنگها و نغمه های موسیقی ردیف دستگاهی ایرانی را به خوبی اجرا کند.
3. صدایی که از نی خارج می شود (از لحاظ رنگ صدایی) به خوبی با دیگر سازهای ایرانی ترکیب می شود.